HISTORIA SZCZECIŃSKICH ROWEROWYCH PIELGRZYMEK NA JASNĄ GÓRĘ

Szczecińskie Rowerowe Pielgrzymki na Jasną Górę rozpoczęły się w lipcu 1992r. Dwóch uczniów Technikum Budowy Okrętów, Sebastian Świłpa i Jacek Prętki, będących również wychowankami Ogniska Św. Brata Alberta w Szczecinie, po błogosławieństwie i poświęceniu rowerów przez ks. kanonika Stanisława Skorodeckiego, ruszyli na rowerach do Czestochowy. Postanowili, że główną intencją pielgrzymki będzie modlitwa o powołania kapłańskie i zakonne. Po szczęśliwym dotarciu do stóp Królowej Polski podjęli decyzję o odbyciu nowenny w postaci 9-ciu corocznych pielgrzymek w intencji o liczne i święte powołania kapłańskie i zakonne. W roku 1996, do V pielgrzymki przyłączył się ks. Roman Rostkowski, kapelan kolejnych pielgrzymek. Po zakończeniu IX pielgrzymki w roku 2000, dwóch pątników Sebastian Świłpa i Krzysztof Zawadzki pojechało rowerami do Medjugorie podziękować Matce Bożej za odbytą nowennę.

X pielgrzymka rozpoczęła kolejną nowennę w intencji bliskiej sercu Ojca Świętego Jana Pawła II, o jedność Kościoła Świętego. W tym samym roku czterech pątników Adam Koniarski, Tomek Domański, Grzegorz Mozolewski i Sebastian Świłpa pojechało rowerami do Rzymu przedstawić papieżowi sprawę Szczecińskich Pielgrzymek Rowerowych. Ojciec Święty przyjął ich na prywatnej audiencji 14. sierpnia 2001r. i udzielił im apostolskiego błogosławieństwa.

Organizatorzy Szczecińskich Rowerowych Pielgrzymek umocnieni tym darem, ufni w opatrzność Bożą kontynuują swoje pielgrzymowanie i zapraszają do niego innych. Jest to możliwe dzięki całej rzeszy ludzi dobrej woli i wspaniałym proboszczom, którzy na trasie pielgrzymki otwierają swoje serca i domy, udzielając pątnikom schronienia i posiłku. Poprzez swoją posługę dają świadectwo wiary i włączają się, choć w innej formie, w pielgrzymowanie do Królowej Polski. Boże błogosławieństwo dla wszystkich ofiarodawców jest intencją modlitewną każdej mszy św. sprawowanej podczas pielgrzymki.

Istnieje pewna grupa ludzi, którzy z różnorakich przyczyn nie mogą włączyć się czynnie w pielgrzymowanie, choć bardzo by tego pragnęli. Są oni szczególnie zaproszeni do tego, by w jedności z pielgrzymami składali ofiary i modlili się. Jest to tzw. „Grupa duchowa Jana Pawła II”, której można powierzać intencje pielgrzymkowe.

Oprócz intencji głównych pielgrzymek każdy uczestnik wiezie swoje osobiste prośby i podziękowania. Jeżeli ktoś miałby pragnienie zapisania swych intencji może to uczynić na kartach tej księgi.